Olacağın kimse bilmez gününü Hak sahibi ruhu çala gelmeden Düşünsene boş kovanın dününü Ne var idi arı bala gelmeden
Omuz veren çoktur giden salına Götürenler Hak evinin yoluna Çatı için birkaç meşe dalına El atarlar omuz sola gelmeden
Yakın eller son yatağa yatırı Dünyalığı dostlar geri getiri Orda yoktur gurur kibir hatırı Tövbeye gel kalıp sala gelmeden
Divani der seni görmez gözleri İnsanlıktan uzak olan özleri Karşılamaz orda huri kızları Hükmü haktan emir kula gelmeden |